zaterdag 28 mei 2016

Norman, OK - Norman, OK

Down-day. Afstand: 0 kilometer / 0 mile

En dan is onze laatste dag aangebroken. Om 09:00 uur staan we op en ontbijten zonder groep bij de Golden Corral om de hoek. Om 12:00 uur is er een groepje dat naar downtown OKC gaat om o.a. de Bombing Memorial te bezoeken. Wij deden dat al in 2009, dus slaan we over. We kiezen ervoor om de rental op te halen op Will Rogers Airport en rijden met Brian mee. Die dropt ons en een kwartier later hebben de een vrij nieuwe Nissan. Met hagelschade wel te verstaan, maar daar weet men van.

Om 14:00 uur weer in de Days Inn in Norman en we maken onze koffers alvast gereed voor morgenochtend. Dan moeten we namelijk vroeg op voor onze rit naar Dallas. De vlucht naar Houston vertrekt om 13:30 uur. Een relaxte middag dus en die kunnen we na al dat gesjees wel gebruiken. Vanavond is er bij het (lege) zwembad een BBQ georganiseerd, als afscheidsfeestje van tour2.

En als bijzondere afsluiter bezocht een deel van de groep we de gedenkwaardige plek waar op 31 mei 2013 de drie stormchasers Tim Samaras, zijn zoon Paul Samaras en Carl Young zijn omgekomen in de El Reno tornado! Een zeer belangrijke plaats in de chasers wereld, die het chasen voorgoed heeft veranderd. Meer info o.a.. op:
http://okcfox.com/news/local/twistex-memorial-dedicated-to-3-killed-in-el-reno

En
wat voor een tour was het! Ongelofelijk veel succes met 14+ tornado’s en veel ander moois! Deze tour komt beslist op de tweede of zelfs eerste plaats van de Cloud9 top5 aller tijden. Gaaf dat we het mochten meemaken. Nogmaals, dat hebben we wel verdien na al dat ongeluk (geen enkele tornado!) in de eerste 4 tours. Nu kunnen we thuis de eerste weken alle foto’s en films verwerken in een mooie compilatie. Veel werk, maar zeker de moeite waard.

We hopen dat jullie plezier aan de blog hebben gehad en dat ik (schrijver Bert / foto's van allebei) het leuk heb verwoord. Heb het niet erg technisch gehouden, maar vooral leesbaar, als een soort meeleef-ervaring. Of er een volgende keer komt, dat zal de tijd leren. Voorlopig kunnen we de eerste jaren teren op dit gave succes. En jullie bedankt voor het volgen van de blog en alle leuke geplaatste reacties!

Chase-groeten van Bert en Roelof


















Wichita, KS - Norman, OK

Chase-dag. Afstand: 622 kilometer / 389 mile

Eerst een paar woorden over de Dodge City tornado van twee dagen terug. Ondanks dat deze twister dit stadje op 2 mile heeft gemist, zijn er helaas toch nog twee zwaargewonden te betreuren. Om aan te geven hoe krachtig de wind in een EF4 is: in het 45 kilometer lange schadespoor van de tornado is er een deel van SPOORRAILS ONTWRICHT! Er zijn foto’s hiervan op internet te vinden.

Goodmorning! Vandaag weer om 08:00 uur uit de veren en de blog afmaken. Breakfast at Denny’s naast het Motel6 en dan op weg. Er is waarschijnlijk vrij weinig te chasen, want de SPC vertelt een 2% tornadokans over een groot gebied. Een matte windschering zal ook niet echt helpen om rotatie te generen. Maar we zien wel. Op de radio klinken weer waarschuwingen als ‘severe storms, heavy rain, large hail and a posibility of a tornado’. Met een 2% kans zijn er ook supercells met twisters gezien. We gaan die laatste wel degelijk zien, want we gaan het Twister museum in Wakita, OK. Zijn we nog niet geweest dus een leuk plan.

Na een stop in het stadje Anthony, KS, rijden we verder Oklahoma binnen. Anthony uit Australier moet natuurlijk even op de foto bij het naamsbord van het stadje. Een half uurtje later komen we in Wakita en bezoeken het Twister Museum. Superidee! Veel filmreliquien en foto’s, gadgets en erg veel leuke informatie. En ‘Dorothy’ staat bij de ingang te pronken! Natuurlijk schrijven we onze namen en land van herkomst in het bezoekersboek. Van een oude mevrouw krijgen we een korte speech. Zij speelde ook enkele korte scenes in de film. Twister viert dit jaar zijn 20-jarig bestaan!
Nog geen half uur later roept Charles ons naar buiten; de buien op radar geven leuke scans en geven al onweer! Wat is er leuker dan uit het Twister Museum naar de bussen te moeten haasten om te gaan chasen haha! Het is inmiddels 14:30 uur als we de achterkant van de bui bereiken. Er is een 80% kans op een ‘tornado watch’ binnengekomen. De SPC heeft overigens het tornadorisicogebied ge-upgrade naar 5%!

We zijn onderweg en zien een in een zwaarbewolkte lucht een fraaie bui met vooral veel regen en ‘quarter-size hail’. Bij een eerste langere stop heeft de donkere bui een schitterende Arcus voor zich uit. Het contrast met het uitgestrekte, geel-groene graanveld is gaaf. Er zit nog steeds een tornadowaarschuwing op, maar we denken dat dat wel zal meevallen. Het is vooral een zeer zware bui met weinig potentie hiervoor. Alle is ook erg ‘high-based’. Rocky doet zijn raampje open en voelt koele lucht; waarschijnlijk de ‘outflow’. Een warme ‘inflow’ moeten we hebben voor buivoeding. We proberen weer een eind voor de bui te komen en nemen een derde stop. Het donkere gevaarte wordt door de GoPro ge-time-lapsed en gepanood (goed woord?). Charles besluit na een uur te ‘core-punchen’ en we rijden door een flink waterveld met af en toe een hagelteistering. Die ‘Flash flooding’ zien we uit het raam onstaan. Een zoveelste stop bij een tankstation en we wachten de bui op. Maar meer dan regen en een enkele grote ontlading zal het niet meer worden.

Om 17:00 uur besluit Charles dat we het opgeven en naar Oklahoma City karren. Dat is ongeveer anderhalfuur rijden. Daar nemen we een heerlijk diner in het uitgaanscentrum ‘Brick Town’. Zijn dochter Emma is jarig (3 jaar). Het was de bedoeling d.m.v. een Skype-verbinding bij het Twister Museum allemaal ‘Happy birthday’ voor haar te zingen, maar de spontane chase verhinderde dat dus. En helaas dus ook geen groepsfoto daar. Met een Mammatus-tussenstop komen we tegen 19:00 uur aan. Er is nog een flinke 2,5 inch hagelwaarschuwing van kracht.

Om 20:00 uur komen we aan OKC en eten we bij ‘Blu’s BAR BQ en Steakhouse’, vlakbij de OKC Bombing Memorial. Iedereen kijk tevreden terug op de dag die toch een chase-day werd. Bert ziet buiten de gave Cumulonimbus over de skyline van OKC hangen. Hij eet snel zijn burger op en vraagt aan Rocky de bussleutel. Snel camera en statief halen en opstellen voor een time-lapse! Roelof maakt met zijn Sony een gave pano. Het gigantische aambeeld heeft schitterende structuren en kleurt langzaam van oranje naar rood in het licht van de ondergaande zon. Zo’n 10 minuten erna komen ook anderen naar buiten om te kijken. Na een kwartier is het licht weg en besluiten we naar Norman te rijden. ‘Home sweet home!’. Daar zitten wede laatste twee nachten van de tour. Nog maar 1 dag: misschien weer een chase-dag? Het kan echt niet op deze tour! We are living the dream! Tot morgen!


































vrijdag 27 mei 2016

Hays, KS - Wichita, KS

Chase-dag. Afstand: 520 kilometer / 352 mile

We hebben van Charles een uur langer slapen gekregen. Het was vanmorgen dan ook weer 01:30 uur voor dat we alle foto’s en films op onze schijven gekopieerd hadden en de kamerlichten uitdeden. Om 11:30 uur ontbijten we in een echte ‘diner’ en een uur later rijden we richtingnoordwaarts. De settings voor vandaag zijn op papier werkelijk fantastisch te noemen met een ‘Enhanced risk’ in de Kansas-buurt (slechts enkele uren rijden). De ‘storm initiation’ zal al net na middaguur gaan gebeuren, omdat de CAP niet erg sterk is. Maar dat kan nadelig zijn voor buien, omdat ze minder georganiseerd kunnen worden, aldus Rocky. Tijdens het ontbijt is de SPC-verwachting is nu zelfs ‘High risk’ geworden, met een paarse upgrade naar 45% kans op servere. Hebben Roelof en ik nog niet meegemaakt. Maar ook dan kan alles op een totale ‘Bust-day’ uitlopen. Spannend dus.

Bij een Wall Mart stop wordt Charles geinterviewd door CNN. Hij verteld over zijn ruime chaser-ervaring en dat dit een van zijn beste weken ooit is! Dat zegt wel wat. Na een tankstop en ramenschoonmaakactie, rijden we om 13:45 uur zuidwaarts onder een vrijwel bewolkte Stratocumulus-deken. Er zijn inmiddels verschillende buien aan het ontwikkelen op de grens met het warmtefront (waar we ons natuurlijk bevinden) en Charles kiest de bui met de beste ‘midlevel scans’ en supercell-mogelijkheden. Nog geen chaser te zien overigens; het is dan ook een veel groter gebied dan bijvoorbeeld gisteren. De atmosfeerdynamiek is fantastisch vandaag en er zullen veel zware buien gaan ontstaan met een zeer grote kans op tornado’s van kaliber EF1 en EF2. Maar waarschijnlijk zullen deze ‘rain wrapped’ zijn.

Op de radio komt door en regionaal station in La Crosse, KS waarschuwingen voor meerdere counties zeer zware buien met ‘tennis ball size hail’. “Get your people, vehicles and pets inside, folks! Some bad ass Kansas storms are coming up on us! Keep yourself inside a building, preferable in the lower parts.” Geldig tot 15:30 uur. Tornadowaarschuwingen gelden voor 22:00 uur. En verder gaat het weer op de 283 South. Inmiddels 15:00 uur en er gebeurt nog niets, behalve wat regen en hier een daar een verdwaalde ontlading. We stoppen bij een verlaten Cenex station en wachten. Probleem 1 is dat er bijna geen CAP is en alle buien tegelijk er omhoog schieten. Wat je dan krijgt is vooral overal regen. De CAP die er is moet liefst in een klein gebied breken, waardoor er slechts enkele geisoleerde buien ontstaan. Deze hebben dan veel meer power naar boven en kunnen eerder rotatie in zich krijgen, een vereiste voor vorming van een tornado. Probleem 2 is het ontbreken van warmte. Het is slechts rond de 20 graden Celsius. Kortom, je krijgt een grote grijze soep met regen.
Om 16:00 uur rijden we weer. Het klaar flink op en om 17:00 uur zijn er meldingen van een enorme bui bij Aliance, KS. We zitten inmiddels op de 283 South. In de blauwe lucht zijn er verschillende updrafts te zien met enkele beginnende buien.

We stoppen even in Greensburg, KS. De DOW-vloot staat er ook. Na een kwartier krijgen we van Charles de ‘5-minut-warning’ en chasen we op een bui met voldoende interessante updraft en tornado-potentie. Vanwege ‘road work’ moeten we helaas omrijden. Om 18:00 rijden we naar ons target dat supercellverschijnselen krijgt. Mooie inflow en updraft, maar een hoge basis en geen rotatie. We nemen een lange fotostop. Gave Mammatus en en hemelvullend aambeeld! Schitterend! Na een uurtje is de hele lucht gevuld met diverse supercellen, zover het oog reikt. De zwarte kern trektin het noorden waarschijnlijk over bevolkt gebied, want we horen heel in de verte de tornadosirenes afgaan! Hopelijk voor hun produceert de kolos geen tornado.
We rijen verder en de bui neemt in omvang toe en krijgt een fraaie structuur. De zon zal al binnen een uurtje ondergaan en we verliezen langzaam het licht. Nog een snelle stop in een ghost town ???, We zien enorme schaduwlijnen van achtergelegen towers over de bui heebtrekken.  Een snelle timalapse. Dan rijden we weer verder en krijgen we een gave zonsondergang in een graanveld, met de supercell erboven. Wauw!

Dan weer op weg, want Charles heeft kamers in Wichita, KS geregeld. Dat is nog uren rijden. Het betekend ook dat we door de heftige kern van de grote bui moeten. Matt moet nodig naar de wc en we doen een noodstop bij een tankstation. Bert maakt van de gelegenheid gebruik een filmopname van de inkomende slagregens en de zware ontladingen te maken. Wat een geweld! Hij staat natuurlijk droog, maar heeft zo zijn bedenkingen bij de veiligheid. Die buien zijn niet te vergelijken met die mini-versies in ons kikkerlandje. Na 5 minuten rijden we weer verder de kern door. Het stroboscopisch geflits boven en rond de bus is gigantisch en inslagen op 300 en 500 meter van de bus zijn heel normaal. Wat een rit weer! De bui is nog steeds ‘servere warned’, o.a. vanwege ‘2 inch hail’ en het zware onweer dat erop zit. Het is nog 70 mile naar Wichita. Het wordt alweer een latertje dus pffff…

Het is inmiddels 23:30 uur als we daar aankomen en eten een snelle hap bij Dennies. Charles deelt de kamersleutels uit en dan nog alle digitale ervaringen op onze laptops en externe harddisks kopieren. Alweer een dag voorbij. Een dag met heel veel potentie, maar geen tornado. Als we eerlijk zijn hebben we die al genoeg gezien haha! We kunnen nog steeds niet echt bevatten wat deze tour allemaal heeft gebracht. Rocky (ruim 30 jaar ervaring) en heel veel andere chasers beleefden hun beste chases ooit! Dat zegt wel wat. Nou, wij hebben na vier keer Cloud9 ZONDER enige tornado dat dan ook wel verdiend, denken we zo! Veel plezier met onze fotoselectie van vandaag en tot morgen!